عصرانه

#روز چهارم - شب

این آهنگ چارتار عمیقا حال خراب هر شب منو بیان می‌کنه.
"شب چرا می‌کشد مرا...تو نشسته ای کجای ماجرا...من چنان گریه می‌کنم، که خدا بغل کند مگر مرا..."
حال هر شبمه... هر شبی که بدون وجودت می‌گذره...هر شبی که امیدم از پیش کمتر می‌شه، هر شبی که ذره ذره مو با خودت می‌بری...داری نابودم می‌کنی. کاش ریشه کن بشی...کاش سر نمازام از خدا نخوامت ...کاش بودی اصلا. کاش همین لحظه همین جا کنار من دونه دونه اشکامو پاک می‌کردی...
دلم گرفته...

عصرانه...

دوشنبه بیست و نهم آبان ۱۳۹۶

---

نمیرم برات آخه؟ قالی زیبای من...البته که هنوز بافته نشدی ولی من از الان دارم می‌میرم برات... همه این حال خرابیا یه طرف تو یه طرف....حال امروزم خیلی خوبه خیلیییییی....
عاشقتم خدا:)

عصرانه...

سه شنبه بیست و هشتم آذر ۱۳۹۶ آمد. صحبت کردیم و رفت. گفت ببخشید، بخشیدمش. به خاطر تمام روزهای خوبمان. اما وجود نداشت که بماند و جبران کند تمام روزهای بدم را... تمام روزهای بد کردنش را... حالا مانند یک آشنا برایم می‌ماند. سلامش را پاسخ می‌دهم با لبخند، اما غمش دیگر غم من نیس...اصلا جنس نگاهم . فرق کرده. نه این‌که آسان باشد این فرق کردن نه خیلی سخت و طاقت فرسا بود اما بالاخره تغییر کرد جنس نگاهم... در خلسه خوبی فرو رفته ام چیزی که مدت ها دنبال آن بودم.  نوشته شده توسط خاتون قصه ها در ساعت 14:21 | لینک  |  عصرانه...ادامه مطلب

#روز دوم- صبح  ملاقات کردن با دوستی که حال روزاش خرابه و نمی‌تونی خوبش کنی بدترین حس ها رو روانه ات می‌کنه. این‌که حرف بزنی و تهش با این جمله که ممنون از حرفا و تلاشت اما حال من برای این حرفا خوب نیس از افتضاح ترین جملات روی زمین باشه. این‌که تلاشت نتیجه نده...ولی باید یه موقع‌هایی تو زندگی قبول کنی نتیجه ندادن تلاشت رو،‌ شاید خستگیش به تنت بمونه، اما قبول کن. شاید همین قبول کردن های زندگیه که تو رو بزرگ‌ترت می‌کنه. قوی‌ترت می‌کنه...نمی‌دونم کار درستی کردم یا نه...این‌که خلوت یه نفر رو بهم زدم و خواستم با حرفام آرومش کنم ولی نتیجه ای نداد... شاید بدتر هم شد. شاید خراب تر هم شد...شاید اصلا چرت‌گویی هام بدترین ها رو روانه اش کرد اما من نمی‌تونستم بی‌کار بشینم و ناامید تر شدنش رو ببینم...شاید این روزا حال خودمم همینه ولی تلاشم برای خوب موندن و زنده موندنه:)حالت خوب شه رفیق:) عصرانه...ادامه مطلب

#روز دوم- شب شاید حرفای دلت رو، دلتنگی هات رو به من نزده باشی ولی همین‌که حالت خوبه حال منم خوب می‌شه. شاید ته دلم حسودی کنم به اونی که پای دردِ دلت نشست ولی من حالم رو خوش می‌کنم با این‌که تو حالت خوش تره. شاید نم اشک بشینه تو چشام ولی دلم به اندازه دلت خوش‌حاله. به اندازه تمام روز هایی که منتظر حرفات نشستم...منتظر نشستم تا شاید من پایه تمام حرفات بشم... پایه روز های خوشی و ناخوشیت...دلم گرفته اما ملالی نیس چون تویی دارم و می‌دونم حالت بهترین می‌شه:)دلتنگیم برات بیشتر از اون چیزیه که فکرشو می‌کنی:) عصرانه...ادامه مطلب

#روز سوم - شب

توی آب که باشی یه حس خوبی داری یه حس مثل همین حسی که من داشتم...آروم و آروم آروم...خودتو نگه داری رو آب و بذاری جریان آب ببرتت هر جایی که می‌خواد. فکرا و مشغله هاتم بدی به آب... ولی یه چی تو کل این مدت جونمو داشت می‌خورد.

فکر تو...توی لعنتی...
تو رو نمی‌تونستم به آب بدم...نه خودتو نه فکرتو...سعی کردماااا نشد...نشد که نشد که ای کاش می‌شد...تو جونم رخنه کردی جانم...
بیمار تو شدم...بیمار بودنت...خنده هات...
باش برام.باش و بمون برام:)

عصرانه...

#روز چهارم - شب

این آهنگ چارتار عمیقا حال خراب هر شب منو بیان می‌کنه.
"شب چرا می‌کشد مرا...تو نشسته ای کجای ماجرا...من چنان گریه می‌کنم، که خدا بغل کند مگر مرا..."
حال هر شبمه... هر شبی که بدون وجودت می‌گذره...هر شبی که امیدم از پیش کمتر می‌شه، هر شبی که ذره ذره مو با خودت می‌بری...داری نابودم می‌کنی. کاش ریشه کن بشی...کاش سر نمازام از خدا نخوامت ...کاش بودی اصلا. کاش همین لحظه همین جا کنار من دونه دونه اشکامو پاک می‌کردی...
دلم گرفته...

عصرانه...

#روز ششم - ظهر 

دیروز وقت نشد بنویسم. بس که خسته بودم...خسته از این زندگی از این دنیا پوچ و واهی... خسته از ندیدنت از شمردن تعداد جمله هایی که روی دیوار مجازیت می‌نویسی. خسته از خیلی چیزا که نمی‌دونی. اصلا خسته بودم از همین نبودنت...از همین تمناهای دلم...از دعا کردنام برا بودنت برا همیشه بودنت. و شاید خسته از خیلی چیزای دیگه. فردا امتحان میان‌ترم دارم و ابده ای ندارم چقد می‌تونم خوب باشم. 
خیلی خسته ام... خیلی. 
کاش می‌فهمیدی:)

عصرانه...

#ورز هفتم-شب 
شش روز تمومه که نه باهات حرف زدم نه زیاد دیدمت...رفتی خودتو قایم کردی تو یه غار که معلوم نیس کدوم گوریه. تا منو می‌بینی در می‌ری. دلم تنگ شده برا "جانم" گفتنات. برای حرف زدنات برا همه درد و دل کردنات. لعنتی دلم برا حتی ناز کردنام برات هم تنگ شده ای تف به این زندگی که تو توش نیسی. تو نمی‌خوای باشی وقتی من سر تا پام تمناس ... بشنو تمنای دلمو بشنووو. 
خدایا چرا نمیاد اون روزی که من کنارش راه برم و دل تو دلم نباشه برا شنیدن حرفاش. چرا تموم نمی‌شه این روزای لعنتی؟ چرا؟ عصرانه...

عصرانه...